Książkowiec złocisty

Uwielbiam utwory antyutopijne. To właśnie one świetnie pokazują jak to co z pozoru idealne i wspaniałe okazuje się złudne i wcale nie takie fajne jak widzi się to na pierwszy rzut oka. Antyutopie pozwalają mi spojrzeć pod innym kątem na różne kwestie. Nauka: przyszłość czy raczej zagrożenie wynikające z gonitwy za lepszym wspaniałym jutrem? Czy nie dążymy ciągle to tego by ten świat był coraz bardziej doskonały? Czy sami też nie udoskonalamy siebie? Czy nie chcemy jak najwięcej osiągnąć, coś odkryć co ułatwi  nam życie? Czy nauka daje nam tylko taką pozorną ułudę, że to wszystko dookoła jest zrozumiałe? Gdzie kończy się nauka, a zaczyna przesada?   ,,Nowy wspaniały świat’’ Aldous’a Huxley’a jest powieścią antyutopijną. Genialnie odpowiada nam na powyższe pytania. Sprawia, że zatrzymujemy się i zaczynamy się zastanawiać. Pokazuje, że człowiek wciąż jest tylko człowiekiem i pewne rzeczy zwyczajnie nie są dla niego . Huxley pokazuje nam wizje świata  za kilkadziesiąt/kilkan